جرایم در یک تقسیم بندی به دو قسم جرایم قابل گذشت و جرایم غیر قابل گذشت تقسیم شده است.
جرایم قابل گذشت :
جرایمی هستند که اراده شاکی خصوصی مؤثر در شروع به تعقیب آن جرایم است . و شاکی خصوصی می توا ند از حقی که به او داده اند صرفنظر کند و از این حق گذشت نماید . جنبه ی خصوصی این جرایم بر جنبه عمومی آن برتری دارد . گرچه ملاک معینی در تفکیک جرایم قابل گذشت از جرایم غیر قابل گذشت نیست ، ولی در مقام توضیح می توان گفت جرایم قابل گذشت معمولاً از میان جرایم علیه اموال و تمامیت جسمانی افراد هستند و شامل :
1- توهین به اشخاص عادی از قبیل فحاشی و به کار بردن الفاظ رکیک ( ماده 608 ق.م.ا مصوب 1375 )
2- اذیت و آزار زن حامله که منجر به سقط جنین شود ( ماده 622 ق.م.ا مصوب 1375 )
3- امتناع از سپردن طفل به اشخاصی که به طور قانونی حق مطالبه او را دارند ( ماده 632 ق.م.ا مصوب 1375 )
4- ترک انفاق ( ماده 642 ق.م.ا مصوب 1375 )
5- افشای سر ( ماده 648 ق.م.ا مصوب 1375 )
6- تهدید و اکراه ( ماده 668 و 669 ق.م.ا مصوب 1375 )
7- کشتن حیوان حلال گوشت متعلق به دیگری ( ماده 679 ق.م.ا مصوب 1375 )
8- تلفکردن یا سوزاندن اسناد یا اوراق تجاری یا غیرتجاری و غیردولتی ( ماده 682 ق.م.ا مصوب 1375 )
9- تخریب نخلستان یا تاکستان یا باغ میوه دیگری ( ماده 684 ق.م.ا مصوب 1375 )
10- تصرف ملک دیگری با قهر و غلبه - تصرف عدوانی ( ماده 690 و 692 ق.م.ا مصوب 1375 )
11- ورود به عنف به منزل یا مسکن دیگری ( ماده 694 ق.م.ا مصوب 1375 )