هتک حرمت منزل
- مطابق اصل 22 قانون اساسی هیچکس نباید بتواند بدون اجازه صاحب خانه ، وارد منزل او بشود و یا خانه وی را بدون اجازه مقامات قضایی و بدون رعایت تشریفات قانونی مورد بازرسی قرار دهد.
- وجود منزل یا خانه نباید با مفهوم اقامتگاه در حقوق خصوصی اشتباه شود و بطور کلی منزل یا خانه مورد حمایت قانونی دارای دو جنبه مادی و حقوقی است.
- خانه یا منزل در موضوع هتک حرمت شامل هر محل مسکونی اشغال شده به وسیله یک شخص است ، یعنی محلی که شخص در آنجا اعم از اینکه عملا" ساکن باشد یا خیر ، آنجا را بتواند خانه خود تلقی کند. بنابراین ورود به یک محل فاقد وسایل زندگی که هیچ کس در آنجا زندگی نمی کند و از سکونت بعدی در آن اثری نیست مشمول جرم هتک حرمت منزل نمی باشد.
- وجود وسایل زندگی در محل بهترین شاخص مسکونی بودن محل است.
- محل مسکونی ممکن است خانه ، آپارتمان ، کلبه چوبی ، چادر افراد چادر نشین و یا کاروان ( دفتر نگهبانی ) باشد.
- هتک حرمت منزل دیگری مستلزم احراز فقدان رضایت صاحب منزل برای ورود دیگری است.
- مصادیق رفتار غیر متعارف و یا غیر معمول ممکن است عملیات متقلبانه از طریق هجوم ، حمله ، تهدید ، کتک کاری ، اجبار و یا اکراه باشد. اکراه ممکن است با اعمال فشار روحی و اخلاقی بر صاحب منزل به نحوی باشد که وی را وادار به قبول داخل شدن دیگری به محل سکنی نماید.
- اصرار به نشستن روی سکو یا توقف در مقابل درب منزل غیر ، علی رغم منع صاحب خانه در اجرای بند 6 از ماده 1 آئین نامه امور خلافی مصوب 1324 جرم و قابل مجازات است.
- سرکشی و نگاه کردن عمدی از روی بام و دیوار و امثال آن به خانه دیگری در اجرای بند 17 از ماده سوم آئین نامه مورد بحث جرم و قابل مجازات است . اکنون چنین عملی از مصادیق تظاهر به فعل حرام موضوع ماده 638 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 می باشد.
عنصر معنوی جرم :
- جرم هتک حرمت منزل دیگری جرمی است عمدی ، باید مرتکب به غیرقانونی بودن و فقدان حق ورود به منزل دیگری آگاه باشد.
مجازات :
- ماده 694 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 مرتکب جرم هتک حرمت منزل یا مسکن دیگری را مستوجب 6 ماه تا 3 سال حبس دانسته است.
