مهدی سنگسری

دکترای حقوق خصوصی

دکترای حقوق خصوصی

۲ مطلب در مهر ۱۳۹۴ ثبت شده است

- تصرف عدوانی از جمله جرایم شایع علیه اموال و مالکیت است.

- تصرف عدوانی علاوه بر دارا بودن جنبه کیفری ، واجد جنبه حقوقی نیز بوده و قانونگذار در قانون آئین دادرسی مدنی ( مواد 158 تا 177 ) را به آن اختصاص داده است که همین امر سبب ساز ایجاد اختلافات بسیاری مابین حقوقدانان و میان محاکم دادگستری در خصوص عناصر تشکیل دهنده این جرم گردیده است.

- تعریف قانونی تصرف عدوانی : ادعای متصرف سابق مبنی بر اینکه دیگری بدون رضایت او مال غیر منقول را از تصرف وی خارج کرده و اعاده تصرف خود را نسبت به آن مال درخواست می نماید.

- تصرف عبارت است از استیلای مادی و عرفی انسان بر مال به قصد استفاده از آن به نفع خود.

انواع تصرف :

1-      تصرف قانونی : تصرفات مالک حقیقی است.

2-      تصرف غیرقانونی : تصرف در مال غیر ، بدون اذن مالک و قانون.

- عدوان : صفت تصرف بدون مجوز قانونی است.

ارکان تشکیل دهنده دعوای تصرف عدوانی :

1-      سابقه تصرف شخص شاکی در گذشته مانند ارائه سند مالکیت و ...

2-      مال غیرمنقول باشد.

3-      عدم رضایت متصرف سابق.

4-      لحوق تصرفات خوانده.

- بر اساس ماده 698 قانون مجازات اسلامی هر کس به قصد ضرر زدن به دیگران یا تشویش اذهان عمومی اقدام به بیان اکاذیب کند مجرم محسوب می شود.

- نشر اکاذیب از جرایم مطلق است و تحقق آن موکول به وقوع نتیجه ضرر یا تشویش نیست.

- در اظهار اکاذیب اعمال معینی به شخص یا اشخاص نسبت داده نمی شود ، بلکه اخبار یا مطالب بی اساس بطور کلی اظهار می شود.

- اظهار کردن را قانونگذار به عنوان رفتار مرتکب شرط وقوع جرم دانسته است که اظهارکردن در مفهوم متداول مترادف گفتن است ولی در لغت به معنای فاش کردن ، آشکار کردن ، بیان کردن و گفتن است که بیشتر معنای آشکار و فاش کردن مدنظر مقنن بوده است . بنابراین ظاهر یا علنی شدن کذب ضروری است بطوریکه چنانچه کسی اکاذیبی را در یکی از وسائل مورد نظر قانونگذار مکتوب نماید ولی به جز او ، هیچ کس از مفاد آن با خبر نشود ، نمی توان اظهارکردن را محقق دانست.