انعقاد و اعتبار عقد
شرایط اساسی صحت معامله :
به موجب ماده 190 قانون مدنی برای صحت هر معامله شرایط ذیل اساسی است :
1- قصد طرفین و رضای آنها
2- اهلیت طرفین
3- موضوع معین که مورد معامله باشد
4- مشروعیت جهت معامله
جوهر عقد توافقی است که به منظور ایجاد اثر حقوقی بین دو یا چند شخص انجام می شود و رکن اساسی آن اراده کسانی است که به رضای خویش عهده دار امری می گردند.
ضمانت اجرای شرایط :
ضمانت اجرای تخلف از ماده 190 قانون مدنی عبارتند از :
1- بطلان
2- عدم نفوذ
1- بطلان :
عقد باطل به نظر قانونگذار وجود خارجی ندارد و اثر مطلوب را به بار نمی آورد.
2- عدم نفوذ :
عقد غیر نافذ در حالت عدم نفوذ مانند عقد باطل است ، با این تفاوت که سبب عدم نفوذ آن قابل رفع است. برای مثال عقدی که در اثر اکراه واقع می شود ، پیش از اجازه مکره هیچ اثری ندارد . ولی هرگاه شخص مکره آنرا تنفیذ کند ، بر آن آثار حقوقی عقد صحیح از آغاز بار خواهد شد. ( ماده 209 ق.م )
عقد باطل به مانند مرده و عقد غیرنافذ به مانند بیمار است.
گاه عقدی که بین دو طرف اعتبار دارد ، در برابر دیگران قابل استناد نیست مانند تاریخ سند عادی در برابر اشخاص ثالث.
1- قصد طرفین و رضای آنها :
برای ایجاد اثر حقوقی ، دو طرف باید اراده خود را به یکدیگر اعلام کنند و این دو اراده نیز موافق هم باشد ، به گونه ای که هر کدام چیزی را بخواهد که دیگری هم طالب آن است.
برای بسته شدن هر پیمان چهار مقدمه لازم است:
1- وجود قصد و رضا
2- اعلام و بیان اراده
3- توافق دو اراده
4- سلامت اراده
اشخاص در داد و ستدهای خود آزادند ، آنچه مورد توافق قرار گیرد عادلانه ترین راه حل است و حقوق باید از آن حمایت کند.
ماده 10 قانون مدنی بیان می نماید : قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آنرا منعقد نموده اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد ، نافذ است.
نتایج آزادی قراردادها :
1- اشخاص می توانند قرارداد را به هر صورت که مایلند منعقد سازند و نتایج و آثار آنرا آزادانه معین کنند.
2- قرارداد تنها به تراضی محقق می شود و صورت و تشریفات خاصی ندارد.دو طرف ملزم نیستند که در مقام بستن هر قرارداد واژه های مخصوصی را بکار ببرند و بیان اراده نیز تشریفات دیگری مانند حضور گواهان و تنظیم سند ندارد.
3- پس از انعقاد قرارداد ، دو طرف پایبند و ملزم به رعایت آن هستند.
4- معاملات و عقود تنها به طرفین معامله موثر است.
موانع آزادی قرارداد :
1- قانون
2- نظم عمومی
3- اخلاق حسنه
1- قانون :
قانون شرایط عمومی صحت قراردادها را تعیین کرده است . در هر یک از مباحث مربوط به عقود معین نیز شرایط خاص آن عقد تکرار گردیده است و قراردادی درست که مخالف این شروط نباشد.
2- نظم عمومی :
نظم را اخلاق و مذهب ، ساختار اقتصادی ، نظام حقوقی و سیاسی و فرهنگ ملی در هر قوم فراهم می آورد.